Verlies van contour en volumes speelt een belangrijke rol in gelaatsveroudering. 

Bij het beoordelen van de tekens van veroudering wordt het gelaat in drie delen verdeeld: het bovenste, middelste en onderste gedeelte. 

Het middendeel van het gelaat is het gebied dat het eerst tekens van veroudering vertoont. Dit houdt verband met de vermindering in botstructuur en onderhuidse vetvolume samen met het neerwaarts glijden van de vetkussentjes van de wangen bij het ouder worden. De gevolgen zijn uitholling en afplatting van de wangen, en vorming van groeven in het gebied onder de ogen en in de wangen, wat kan leiden tot een vermoeide blik en een droevige uitstraling. 

In het bovenste gedeelte van gelaat zijn de tekens van veroudering uitholling van de slapen met verlies van steun voor wenkbrauwen en bovenste oogleden, waardoor een vermoeide uitstraling nog meer wordt geaccentueerd.

In het onderste derde van het gelaat en de hals leiden volumeverlies, verzwakking van de huidligamenten en verlies van huiddikte en elasticiteit tot overtollige huid en verlies van definitie in de kaaklijn en kin. Het gevolg is vorming van 'jowls' en verslapping van de halshuid, welke een 'verouderde' en 'verslapte' uitstraling geeft. Het verlies van steun in de onderste deel van het gelaat leidt tot afhangende mondhoeken en de ontwikkeling van marionetlijnen, met een vermoeide en droevige uitstraling tot gevolg.